نیاکانم درختان اصیل زاگرس بودند

تکه‌های جهان وقتی از منشور روح شاعر عبور می‌کنند، هویتی نو می‌پذیرند و به رنگ روحیات و ذهنیات او درمی‌آیند، مثلا وقتی این بیت را می‌خوانیم: «اگر از من شنیدی شعر شیرینی، مکن حیرت/ که گاهی صخره‌های ساده، رویشگاه انجیرند» متوجه می‌شویم که «صخره» و «انجیر» هویتی نو پذیرفته‌اند، اولی مبدل به من «شاعر» شده‌ است و دومی مبدل به «شعر» او.