لای درِ خانه را باز گذاشته تا زندگی‌اش را تماشا کنیم

راستش این است که باید «زن آقا» را خیلی سال قبل‌تر می‌خواندم. این «باید» از آن روست که کتاب هم متاسفانه دارد تبدیل می‌شود به چیزی مثل چای که اگر به وقتش نخوری از دهن می‌افتد! بس‌که هی یک‌هو تبِ خریدن و خواندن کتابی همه جا را فرا می‌گیرد و بعد با همان سرعتی که فراگیر شده، به یک‌باره فرو می‌نشیند و جایش را به کتاب بعدی می‌دهد و مخاطب بی‌آن‌که وقت داشته باشد تب قبلی را مزمزه کند، می‌افتد در ورطه‌ تب نو. شاید هم این تب‌وتاب که ناشی از تعدد و تکثر در تولید «کتاب خوب» هست را باید به فال نیک بگیریم و جبه به شکر به خاک بساییم بابت هی پشت سر هم تولید شدن کتاب‌های خواندنی.