ژیلا امیرشاهی – مجری قدیمی تلویزیون – پس از ۱۶ سال همکاری با «به خانه برمی‌گردیم» درباره این برنامه اظهار کرد: ته احساسم درباره «به خانه برمی‌گردیم» این است که برایم مثل بچه‌ای است که بزرگش کردم، خیلی دوستش دارم و روی آن تعصب دارم.
او در عین حال یادآور شد: تلاش می‌کنم به سهم خودم «به خانه بر می‌گردیم» را زنده نگه دارم و همان حسی که یک مادر به بچه‌اش دارد من این حس را به این برنامه دارم و جایم اینجا خوب است.
امیرشاهی در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس تلویزیون و رادیو ایسنا، با اشاره به اینکه از سال ۷۶ به شکل رسمی وارد صدا و سیما شده و کار را در رادیو آغاز کرده است، می‌گوید: تصور می‌کنم اجرای برنامه‌های خانواده را از رادیو شروع کردم. از برنامه «خانه و خانواده» رادیو که مدت‌ها با آقای شجاعی‌مهر و مدت‌ها هم با آقای اکبری که گوینده برنامه بودند این برنامه را اجرا کردیم. پس از آن همزمان با رفتن خانم بیدمشکی از ایران، دوره‌ای که اگر اشتباه نکنم آقای پورمحمدی (معاون سیما) تهیه‌کننده‌ی برنامه سیمای خانواده یا مدیر گروه اجتماعی بودند، من و آقای شجاعی مهر این برنامه را اجرا می‌کردیم. اما پس از آن به دلایلی از سیمای خانواده بیرون آمدم و به برنامه «به خانه برمی‌گردیم» دعوت شدم.
این مجری گفت: این مطالب را عنوان کردم که مقایسه‌ای بین برنامه‌های رادیو و سیمای خانواده داشته باشم.
به خانه بر می‌گردیم
امیرشاهی درباره‌ی برنامه ۱۶ ساله «به خانه برمی‌گردیم» یادآور شد: این برنامه ۱۶ سال پیش توسط آقای یمینی، تهیه‌کننده آغاز شد و ایشان روی این برنامه تعصب و فکر زیادی داشتند و تصورشان این بود که «به خانه برمی‌گردیم» باید مثل یک دایره‌المعارف کار کند. به همین دلیل مهمانان مختلف از ژانرهای مختلف دعوت می‌شدند و مطالب آن معوق نگه داشته می‌شد برای اینکه بیننده همین‌طور منتظر بماند و روز بعد دنباله مطالب را بگیرد. علاوه بر این تهیه‌کننده اصرار داشت که فضای برنامه، خانوادگی باشد در این زمینه مجریان هم افراد از راه رسیده‌ای نبودند؛ مجریانی بودند که تجربه داشتند.
او سپس با بیان خاطره‌ای از سال‌های شروع برنامه «به خانه برمی‌گردیم» یادآور شد: ما آن موقع‌ها ملزوم بودیم که حتما گوشی داشته باشیم و تهیه‌کننده مطمئنا حالات روحی ما را احساس می‌کرد و از گوشی طوری با ما صحبت می‌کرد که لبخند روی لبانمان بیاید و یا اگر سوال کم می‌آوردیم ما را برای سوال راهنمایی می‌کرد و به طور کلی در برنامه بود و فرد بی‌تفاوتی نبود.
این مجری قدیمی تلویزیون یکی از عوامل موفقیت یک برنامه‌ی روتین خانوادگی ۱۶ ساله را به شخص تهیه‌کننده نسبت داد و عنوان کرد: کلید خوردن این برنامه از طریق ایشان، یکی از دلایل موفقیت این برنامه است.
به خانه بر می‌گردیم
او همچنین در بخش دیگری از گفت‌وگوی خود به الگو قرار دادن برنامه «به خانه برمی‌گردیم» در شبکه‌های دیگر اشاره کرد و گفت: در حال حاضر شبکه‌هایی همچون جام جم و همچنین شبکه سه از این برنامه الگوبرداری کرده‌اند.
او سپس یادآور شد که همگام با برنامه «به خانه برمی‌گردیم»، برنامه «سیمای خانواده» هم سال‌ها پیش با اجرای هرمز شجاعی‌مهر طرفداران زیادی داشت.
امیرشاهی درباره‌ی تفاوت «سیمای خانواده» با برنامه «به خانه برمی‌گردیم» و اینکه آیا از همان بدو کلید خوردنشان با یکدیگر رقابت داشتند، گفت: تفاوت «به خانه برمی‌گردیم» با سیمای خانواده در این است که آن موقع سیمای خانواده در سکون بود اما «به خانه برمی‌گردیم» تحرک زیاد و فضای خودمانی داشت که آن را به بیننده انتقال می‌داد و همه اینها دلایل موفقیت یک برنامه می‌تواند باشد.
این مجری تلویزیون از علاقه‌اش به شبکه چهار و برنامه‌های علمی نیز گفت و توضیح داد: چند سالی که در ایران نبودم، وقتی برگشتم ذهنیتم این بود که به شبکه چهار منتقل شوم به دلیل اینکه با برنامه‌های شبکه چهار خیلی راحت هستم و با توجه به اینکه ساختار و شخصیتم هم جدی است دوست داشتم به این شبکه بروم اما مدیران موافقت نکردند و در «به خانه برمی‌گردیم» ماندم.
امیرشاهی همچنین با اشاره به اینکه به حکم یک خانه، به برنامه‌ی «به خانه برمی‌گردیم» نگاه نمی‌کند، یادآور شد: من به حکم یک محیط کار به این برنامه نگاه می‌کنم که بعضی وقت‌ها خاطرات خیلی خوبی از گذشته‌ی این برنامه دارم و بعضی اوقات با گروه‌های خیلی خوبی همکار شدم و شاید هم گاهی اوقات مشکلاتی در کار بوده است که طبیعی است. مثل مشکلات ریز و درشت زندگی که با آن دست و پنجه نرم می‌کنیم. اما به طور کلی سعی می‌کنم با خاطرات خوبی که از گذشته‌ی این برنامه دارم همان احساس را داشته باشم.
این مجری تلویزیون همچنین در پاسخ به این پرسش که اگر از سوی شبکه چهار پیشنهاد همکاری به وی شود می‌پذیرد؟ گفت: فضای شبکه چهار را به واسطه علمی بودنش دوست داشتم اما پیش نیامد و در حال حاضر در شبکه سلامت مباحث روانشناسی و مباحث در ارتباط با تغذیه را اجرا می‌کنم و هر دوی این مباحث شوق مصاحبه با پزشکان که همیشه در وجودم هست را راضی می‌کند. اما جایم در «به خانه بر می‌گردیم» خوب است.
وی سپس به سال‌های ورودش به تلویزیون اشاره کرد و گفت: از سال ۷۶ در رادیو به طور رسمی کارم را شروع کردم. ابتدا نریتور بودم اما ورودم به تلویزیون با برنامه‌ای به نام صدا در سیما بود که به معرفی برنامه‌های رادیویی و پشت صحنه آنها می‌پرداخت. به خاطر اجرای آن برنامه کاندیدای بهترین مجری زن در هفته نامه سینما شدم و همین تشویقم کرد برای اینکه کارم را ادامه دهم.
به خانه بر می‌گردیم
امیرشاهی در پایان گفت‌وگوی خود درباره اجرای حرفه‌ای و حضور مجریان جدید به تلویزیون توصیه‌هایی را داشت و گفت: جوانانی که در حوزه اجرا کار را شروع می‌کنند حتما مطالعاتشان را بالا ببرند و فقط تکیه به ظاهرشان نکنند. هر چند که تلویزیون یک ظاهر آراسته، چهره خوب و قابل پذیرش از طرف مردم می‌خواهد ولی ظاهر بسیار عادی می‌شود و آن چیزی که می‌ماند فهم و دانش و درک در برنامه‌های مختلف تلویزیون است که امیدوارم مجریان جدید با این درک کارشان را شروع کنند.
برچسب‌ها: ژیلا امیرشاهی, مجری, مجری زن, ژیلا, ژیلا امیر شاهی
این برنامه هنوز داره پخش میشه؟