وقتی با پریناز ایزدیار صحبت كردیم خودمان هم باورمان نمی‌شد كه او یك‌دهه را در این حرفه پشت سر گذاشته است؛ یك‌دهه پرافت و خیز كه حالا نتیجه‌اش شده نقش فوق‌العاده‌ای همچون «شیرین» در كاری آبرومندانه به نام «شهرزاد» از كارگردانی شناسنامه‌دار چون حسن فتحی و در كنار چهره‌هایی كه هر یك خود ستاره‌اند. ایزدیار این روزها دور تازه‌ای از كار را شروع كرده و دور نیست زمانی‌كه نقطه عطف بازیگری‌اش را بر پرده سینماها ببینیم. او از همان معدود استعدادهایی است كه در كارهایش نشان داده چه چیزهایی در چنته دارد.
پركاری مزیت نیست
تقریبا یك‌دهه است كه در عرصه بازیگری فعالیت می‌كنم. سعی كرده‌ام در این سال‌ها آهسته و پیوسته جلو بروم. اگر بعد از آنكه كارهایی مانند «پنج كیلومتر تا بهشت» یا «زمانه» با استقبال روبه‌رو شدند ـ كه به دنبال آنها پیشنهادات كاری‌ام افزایش پیدا كردند ـ هر كاری را می‌خواستم قبول كنم به نوعی سوءاستفاده از موقعیتی بود كه برایم ایجاد شده بود؛ ضمن آنكه اصلا دلم نمی‌خواست به اعتبارم كه در این سال‌ها به سختی به دست آورده ام ، آسیب بزنم. به نظرم پركاری، مزیت نیست. ترجیحم این است كارهایی را بازی كنم كه دوست دارم و برای آنها سرم را با افتخار بالا نگه دارم.
ازش بازیش خوشم نمیاد