جمعه , فروردین ۱۰ ۱۴۰۳
خانه / مصاحبه با بازیگران و هنرمندان / مصاحبه با لاله صبوری

مصاحبه با لاله صبوری

برای امتیاز به این نوشته کلیک کنید!
[کل: 1 میانگین: 5]

این‌که قرار است مهران مدیری سریالی جدید را در شبکه نمایش خانگی کلید بزند خبری بود که در اواخر تیرماه منتشر شد و در میان دیگر اخبار هنری قرار گرفت؛ اما همکاری دوباره مهران مدیری با زوج هنری قدیمی اش پس از سالها و پیوستن لاله صبوری به جمع بازیگران این سریال بمب خبری این پروژه شد تا اخبار تولید «شوخی کردم» در صدر اخبار تولیدات آثار نمایشی این روزها قرار بگیرد. 



علاوه بر استقبال رسانه‌ها از این خبر استقبال مخاطبان سایت‌های خبری و کاربران شبکه‌های اجتماعی از همکاری دوباره زوج هنری مجموعه «جنگ 77» هم خیلی چشمگیر بود. همین بهانه باعث شد تا سراغ لاله صبوری که با نقش مریم به چهره‌ای شناخته شده میان مخاطبان تبدیل شد برویم و از همکاری دوباره‌اش با مدیری و کارهای آماده پخش‌اش جویا شویم. 


در چه حالی هستید خانم صبوری؟ از کارهای جدیدتان چه خبر.

سریال «خانه‌ای روی تپه» به کارگردانی داریوش یاری را آماده پخش دارم. در این سریال نقش رزروشن هتلی را بازی می‌کنم که خانم فاطمه گودرزی در آن کار می‌کند. برای رسانه دو سه تا کار دارم و برای یک تله فیلم و بازی در سریال جدید مهران مدیری که اغلب همکاران قدیمی هم حضور دارند به تازگی قرارداد بسته‌ام.



بله خبر همکاری دوباره‌تان با مدیری حسابی اخبار تولید «شوخی کردم» را داغ کرده.




چه جالب. من چون در کیش هستم چندان از اخبار این روزها مطلع نیستم. دو سه کار جدیدم همزمان شروع می‌شود لازم دیدم قبل از آن استراحتی کنم و کسب انرژی و آرامش داشته باشم.



بر این اساس پس از یک وقفه چند ساله روزهای پرکاری را در پیش رو دارید.



من دوسال و نیم به خاطر به دنیا آمدن فرزند سوم‌ام واقعا کم کار بودم. هر چند طی این مدت به عنوان کارگردان و نویسنده با برنامه «رنگین کمان» همکاری داشتم اما دوست داشتم بیشتر در کنار بچه‌ام بمانم. دو جمله من معروف شده یکی این‌که “من از زمانی که به یادم دارم مادر بودم”! باور کنید قبل از آن خاطره‌ای ندارم چون وقتی 18 سالم بود پسرم در بغلم بود. 



دوم این که “واقعا بچه‌ها زود بزرگ می‌شوند” و بر همین اساس وقتی خدا فرزند سوم‌ام را به من داد دوست داشتم طعم مادر بودن را بیشتر بچشم بنابراین حاضر شدم از کار و موقعیت شغلی‌ام صرف نظر کنم تا بیشتر در کنارش باشم. پس از آن نگاه لطف خدا خیلی بیشتر شده و طی این مدت پیشنهادی کاری زیادی داشته‌ام. من کارهای جدی موفقی مثل «بانوی من» را با سیروس مقدم هم کار کرد‌ه‌ام اما در نهایت تصورم این است که به کار طنز تعلق دارم. هنوز هم که هنوز است واقعا شرمنده محبت مردم می‌شوم و همچنان من را با نام مریم می‌شناسند و خاطرات خوشی از آن نقش برایم تعریف می‌کنند.




پس کار جدید مهران مدیری هم یک کار طنز است.



بله طنز اجتماعی است. این همکاری دوباره باعث خوشحالی من است بخصوص این‌که برای اولین بار است با بهنوش بختیاری همبازی شده‌ام و این شوق برای دیگر بازیگران پروژه هم تعجب برانگیز بود .جفتمان خیلی خوشحال بودیم که در کنار هم قرار گرفتیم. البته من با اغلب بازیگران این سریال مثل رضا شفیعی‌جم، جو
اد رضویان و بچه‌های قدیم «جنگ 77» مثل رامین ناصرنصیر، عارف لرستانی و رضا نیکخواه پیش از این همکاری داشتم، با فلامک جنیدی هم‌دانشگاهی بودم و…خیلی خوشحالم از این اتفاق، خوشحالم که مدیری من را دعوت به کار کرد چرا که تصورم این است که حضورم در این پروژه به نوعی بازگشت به جایی است که به آن تعلق دارم. واقعا از مدیری ممنونم.




بازی در «شوخی کردم» چطور پیشنهاد شد؟




مثل همه کارهای دیگر، دستیار برنامه‌ریز کار با من تماس گرفتند و دعوت به کار کردند.



در دوران حرف و حدیث‌هایی که با صحبت‌های مدرسی درباره اختلاف شما و مدیری ایجاد شد شما سکوت اختیار کردید و هیچ تصدیق و تکذیبی هم ذکر نشد. الان حرفی راجع به آن دوران ندارید.




وای! بیایید این‌ها را فراموش کنیم. آنقدر زندگی‌هایمان شلوغ شده است که به عنوان مثال الان یادمان می‌رود که دلیل دعوای دیروز با همسرمان چه بوده. اصلا کدورت و دعوایی نبود. ببینید من الان 44 سال دارم، 15 سال پیش کم‌ سن‌تر بودم و تجربه کمتری داشتم. موقعیت من را در آن دوران تصور کنید؛ پس از 4 سال تحصیل در رشته ادبیات نمایشی، دختر جوان معمولی که دو تا بچه هم دارد، در خانواده‌ای فرهنگی رشد کرده و همش سرش به کتاب و مطالعه است و در خیابان‌ها و اماکن عمومی خیلی راحت حضور داشته با همکاری با مهران مدیری در عرض یک هفته تبدیل به آدمی می‌شود که حتی در خیابان نمی‌تواند راه برود.



 اگر به خاطر داشته باشید در آن زمان (پخش جنگ 77) حتی گاهی اوقات نیروی انتظامی به کمکم می‌آمد. این خیلی ظرفیت می‌خواهد. الان می‌گویم، من آن موقع بچه بودم. بچه‌های دهه 70 صدتای ما را درس می‌دهند ولی آن موقع برای من درک این موقعیت سخت بود و مدیر برنامه هم نداشتم. قطعا هوا برم داشت، نه فقط در قبال آقای مدیری، بلکه من بهترین پیشنهادات سینمایی‌ام را در آن دوران رد کردم. الان حتی یک کار سینمایی در کارنامه ندارم البته ناراضی هم نیستم چرا که معتقدم هر چیزی که برای ما اتفاق می‌افتد خیری هست. 



اما اگر آن زمان تجربه کافی داشتم و یا یک مدیر برنامه داشتم خیلی چیزها فرق می‌کرد. من که الان در این زمینه حرفه‌ای شدم و اگر کسی بخواهد حاضرم کمکش کنم، می‌توانم غلط‌ترین راهی را که می‌توانند بروند پیشنهاد کنم (باخنده). هفته پیش در برنامه «زنده رود» با رابعه اسکویی مهمان برنامه بودیم. وقتی مجری برنامه خواست تا از آدم‌های تاثیرگذار زندگی‌ام نام ببرم، (خیلی بد شد) من که اصولا آدم گریه کنی نیستم وقتی خواستم از مادر و پدرم صحبت کنم نتوانستم بغضم را کنترل کنم و گفتم که من پدر و مادرم را خیلی اذیت کردم، اگر آنها زیر بال و پرم را نگرفته بودند نمی‌دانم الان کجا بودم. با حرفهای من رابعه که پدر و مادرش فوت شده‌اند به گریه افتاد.



 احسان کرمی سریع جو را عوض کرد و پرسید به لحاظ کاری چطور؟ گفتم فکر می‌کنی چه کسی را باید بگویم فقط مهران مدیری. یک سال شبانه روز من با مدیری کار کردم و اگر جاهایی هم به خاطر فشار کار اذیت شدم از مدیری کار یاد گرفتم. خیلی مدیونش هستم.من کم تجربه بودم و مدیری خیلی پخته عمل کرد.  

برچسب‌ها: لاله صبوری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

error: کپی کردن مطالب غیر قانونی است