جمعه , دی ۷ ۱۴۰۳
خانه / مصاحبه با بازیگران و هنرمندان / مصاحبه با هانیه توسلی

مصاحبه با هانیه توسلی

برای امتیاز به این نوشته کلیک کنید!
[کل: 0 میانگین: 0]

هانیه توسلی، با بازی روان خود در فیلم «دهلیز» توانست هم نظر مخاطبان فیلم و هم هیات داوران را به خود جلب کند و سیمرغ بلورین بهترین بازیگر را از آن خود کند. گفت‌وگوی پیش‌رو درباره بازی‌اش در نقش شیوا در فیلم «دهلیز» است.

خانم توسلی! برای ایفای نقش شیوا در فیلم «دهلیز» جایزه سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن را دریافت کردید. چه احساسی داشتید؟



به‌نظرم جایزه یعنی تشویق، یعنی تایید افرادی به‌عنوان داور که از من بیشتر تجربه دارند. وقتی این افراد به کسی جایزه می‌دهند مایه خوشحالی است. طبیعتا من هم وقتی جایزه را گرفتم حس خوبی داشتم. منتهی قرار نیست کسی که جایزه گرفته یکباره اتفاق عجیبی برایش بیفتد، یا مثلا راهی که می‌رود را تغییر دهد.



جایزه برای شما چه دستاوردی داشت؟



 بازی‌ام و زحمتی که کشیدم، دیده شد و البته این جایزه را می‌شود به نوعی موفقیت برای فیلم هم دانست. همیشه گفته‌ام یک بازیگر خوب اگر بسیار زحمت بکشد ولی فیلم دیده نشود ناخودآگاه بازی او هم دیده نخواهد شد.



چطور به «دهلیز» رسیدید؟



بهروز شعیبی را از 12سال پیش می‌شناسم، زمانی که در فیلم «شب‌های روشن» دستیار دوم کارگردان بود. همان زمان علاقه داشت کارگردانی کند و فیلم کوتاه هم می‌ساخت. بعد از آن با ایشان در تماس نبودم، اما می‌شنیدم تله فیلم می‌سازد و جدی کارگردانی را دنبال می‌کند. بازی‌شان هم در فیلم «طلا و مس» دیده شد. اما موردی که باعث می‌شود بگویم اولین فیلم یک فیلمساز، فیلم خوبی است (گذشته از اینکه فرض کنیم، کارگردان را می‌شناسم یا نه) تهیه‌کننده فیلم است. یعنی وقتی تهیه‌کننده فرد باسابقه‌ای است و در کارنامه‌اش فیلم‌های جدی دارد، متوجه می‌شوم که تهیه‌کننده قصد تولید فیلم بد را ندارد. تهیه‌کننده «دهلیز» آقای رضوی بود و کارگردان آقای شعیبی. این دو مورد باعث شد قبل از خواندن فیلمنامه به این نتیجه برسم که دارد یک اتفاق خوب می‌افتد. بعد که فیلمنامه را خواندم در بدو امر گفتم احساسات‌برانگیز است و به ملودرام‌های اشک‌انگیز نزدیک می‌شود اما از ماهیت و روند قصه خوشم آمد. با آقایان اصغری (فیلمنامه‌نویس) و شعیبی در جلسه‌ای صحبت کردیم. آقای شعیبی هم نظرش این بود که به سمت ملودرام نرویم، یعنی قصه به اندازه کافی فضای دردناکی دارد و لازم نیست ما این فضا را تشدید کنیم. در نهایت با برخی پیشنهادات و صحبت‌هایی که شد یکی، دو دیالوگ تغییر کرد و یکی، دو سکانس کوچک هم حذف شد و سکانس‌های دیگری جایگزین شد.

هانیه توسلی: فعال اجتماعی نیستم!

بدون دیدگاه

  1. عالی بود ممنون فکر کنم فیلم خوبیه باید برم ببینم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

error: کپی کردن مطالب غیر قانونی است