برای امتیاز به این نوشته کلیک کنید!
[کل: 0 میانگین: 0]
دو دهه پیش متأثر ازهمنشینی با حلقه دوستان ومبتلا به چرخشی درتفکرات بودم که شاید بشود آن را نوعی خود‌شرق‌سازی (Self-orientalism) خواند. درهمان حال‌و‌هوا به این معتقد شده بودم که شعر و شاعرانگی ایرانیان، راهبردی برای نپرداختن هزینه تفکر انتقادی صریح و احتراز از مخاطرات تفکرات منسجم فلسفی است که زمینه باز‌ماندن ما در امر «توسعه» است.