دور افتادگی دانشگاه از هنر ایرانی!

واکاوی و وارسی میزان آفرینش نظریه و نظریه‌پردازی دردانشگاه‌های هنری کشور، حکایت از خلأ نظریه‌پردازی دارد.به نظرمی‌رسد این امربه اندازه رشدکمی وکیفی دانشگاه‌های هنری و غیرهنری، جدی گرفته نشده و این در حالی است که دیرینگی فرهنگی و تمدنی ایران؛ پیش و پس از اسلام و برآیند و دستاوردهای متفکران و اندیشمندان این خطه، مصالح و خمیرمایه پرمغزی را برای پیدایی نظریات‌گوناگون ازسوی اهل‌نظر وهنر فراهم آورده است.