لطفا بدون وضو این کتاب را نخوانید!

پسر چهارده ساله و دختر هفت ساله‌اش که می‌خوابند، در دل شب، از سکوت آرامش خانه استفاده می‌کند تا بنشیند پای رایانه و کلماتی را که به ذهنش می‌آید پشت هم ردیف کند؛ با آنها جملاتی کوتاه بسازد که پشت سر هم، حس خوب خواندن یک داستان روان اما پرضرب را به کام هر خواننده‌ای بریزد. یا مشغول نوشتن است یا خواندن و نمی‌دانم چقدر می‌شود آن را به تحصیلات عالی‌اش در رشته زبان و ادبیات فارسی، مرتبط دانست.