آفرینشگری یا بازآفرینی

کدام‌یک کیفیت مطلوب‌تری در اجرا دارند؛ این‌که موضوع در شکل اجرایی آن بازسازی عینی بشود یا این‌که شکلی از اجرا آفریده شود و موضوع از دل آن زاییده شود؟ احتمالا دومی حالت خلاقانه‌تری دارد. اجرا در بهترین حالت خود آفرینش جهانی آبژکتیو است که معنا از دل آن زاده می‌شود. بازسازی اجرا بر اساس معنا می‌تواند از یک منظر برخلاف جریان آفرینشگری در تئاتر باشد. برای همین است که در مورد شکل‌سازی یا تجسم بخشیدن به معنا در یک اجرا، مهم‌ترین چیزی که می‌تواند مورد انتقاد قرار بگیرد، اصالت هنری اثر است.