برای امتیاز به این نوشته کلیک کنید!
[کل: 0 میانگین: 0]
چنانچه ارکستر ملی و ارکستر سمفونیک تهران را به مثابه یک تیم‌ملی در نظر بگیریم که نماینده فرهنگ و هنر ایران است، آنگاه نبود یک رهبر دائمی برای این ارکستر معنادار می‌شود؛ چنان که گویی یک تیم از داشتن مربی ثابت محروم باشد و تعطیلی ارکستر ملی و ارکستر سمفونیک بین سال‌های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۳ بدون تردید توصیفی جز فاجعه فرهنگی نخواهد داشت.