نخستین فیلم ناطق سینمای ایران به نام «دختر لر» که به‌وسیله پارسیان مقیم هند (اردشیر ایرانی و عبدالحسین سپنتا) ساخته شده بود در ۳۰آبان۱۳۱۲ روی پرده‌رفت. در واقع سمت دیگر سنگ بنای سینمای ایران را عبدالحسین سپنتا برزمین نهاد.

«همراه با شهید صیاد شیرازی در پادگانی بودیم که سروصدا شنیدیم. متوجه شدیم مسئول پشتیبانی پادگان، سربازی را فرستاده تا پوتین فرماندهان را واکس بزند و شهید صیاد برخلاف رویه‌اش با صدای بلند داشت سرباز را سرزنش می‌کرد و می‌گفت: تو شأن خودت را پایین آوردی. نباید پوتین مرا تو …

فیلم کوتاه مخاطبان بالقوه زیادی دارد و اگر بستر نمایشی آن تقویت شود، علاقه‌مندان قطعا از این آثار استقبال می‌کنند و دست‌کم نسبت به تماشای آن کنجکاو هستند. ارزش‌های فیلم کوتاه به مرور زمان بیشتر شده و به‌ویژه در این سال‌ها با شتاب افسارگسیخته، زندگی فست‌فودی مدرن و البته فضای …

تصاویر صفحه نخست روزنامه‌های امروز را مشاهده کنید.

در بازار ادبیات ایران حالا می‌توانبه حجم قابل توجه بالایی از آثار ترجمه‌ای دست یافت، این موضوع در رابطه با کودکان به گونه‌ای است که بازار در سیطره آثار ترجمه شده است.

نشست رونمایی از کتاب صوتی «سدنصرالدین» توسط سماوا ناشر کتاب‌های صوتی انتشارات سوره مهر برگزار شد.

یکی از جذابیت‌های انیمیشن سینمایی «لوپتو» دوبله آن است و اگر بگوییم صداپیشگی دوبلور‌ها این اثر را شنیدنی و حتی دیدنی‌تر کرده، بیراه نیست. سعید شیخ‌زاده به‌عنوان مدیر دوبلاژ لوپتو تعدادی از بهترین و کاربلدترین دوبلور‌های پیشکسوت و جوان را گردهم آورد و این نتیجه خوب را رقم زد.

با حکم سعید نجفیان دبیر جشنواره،پنج کارشناس، مدرس و هنرمند عرصه تئاتر، آثار استانی معرفی شده به دبیرخانه سیزدهمین جشنواره سراسری تئاتر سودای عشق در بخش مسابقه نمایش های صحنه را ارزیابی و انتخاب می کنند.

مهرداد محمدپور را بیشتر با «شاعرانگی» که درنگی است بر سروده‌های خیال‌انگیز برخی از شعرای معاصر ایران و جهان می‌شناسیم.

تخصصی‌ترین نوع تئاتر در جهان همانا تئاتر کودک است که از زبان، بیان و حال‌و‌هوای متفاوتی نسبت به انواع تئاتر برخوردار است، زیرا که باید کودکانه فکر کرد و زیست که بتوان به ذهنیت کودکانه، پا نهاد. البته سیر در نوجوانی نیز چیزی در حد فاصل کودکی و جوانی است …

از دهه۱۹۶۰ میلادی بحثی در میان نظریه‌پردازان فرانسوی مطرح شد که عنوان «بینامتنیت» گرفت. واضع این واژه، ژولیا کریستوا، معتقد بود که هیچ متن (اثر هنری) خالص و نابی وجود ندارد و هر متنی در تعامل با متن‌های پیشین و معاصر خود به وجود می‌آید.