تلویزیون در شرایط سخت کرونایی تلاش خود را انجام داده و باز هم اقدام به تولید و ساخت سریال کرده و کارها متوقف نمانده و تا حد زیادی به وظیفه‌اش عمل کرده است.

چند سالی هست که عکس صفحه‌نمایش رایانه‌ام در محل کار، تصویر امیرخان است. یعنی اصلا یک‌جایی باید عکسش باشد و هرروز ببینمش.

 شکی نیست که خاطرات و آثاری که به قلم امیرحسین فردی در تاریخ هنر و ادبیات این آب‌وخاک ثبت شد، هرگز از یادها نخواهد رفت.

راه افتاده‌ایم و در باب فقدان یک روایت استاندارد از وقایعی مثل خرابکاری‌های نطنز و ترور شهید فخری‌زاده هروله می‌کنیم غافل از آن‌که قضیه خیلی بیخ‌دارتر از این صحبت‌هاست و پرونده روایت سرراست و استاندارد بعضی موضوعات خیلی خیلی قدیمی‌تر هم هنوز بعد از ۴۱ سال باز است.

صفحه نخست روزنامه‌های یک‌شنبه ۵ اردیبهشت ۱۴۰۰ را مشاهده می کنید.

یک‌جایی در دعای ابوحمزه ثمالی آمده است:«ای بزرگ نعمت، ای دیرینه احسان، پرده‌پوشی زیبایت کجاست، گذشت بزرگت کجاست، گشایش نزدیکت کجاست، فریادرسی زودت کجاست، رحمت گسترده‌ات کجاست، عطاهای برترت کجاست، موهبت‌های گوارایت کجاست، جایزه‌های شایانت کجاست، فضل بزرگت کجاست، عطای عظیمت کجاست، احسان دیرینه‌ات کجاست، کرمت کجاست، ای کریم، به …

۸۰ سال است صدای رادیو در ایران به گوش می‌رسد؛ قدیمی‌ترین رسانه شنیداری ایران، درحالی دهه نهم عمر خود را آغاز کرده که در طول این دهه‌ها رقبای سرسختی داشته است؛ ابررسانه تلویزیون، سینما، مطبوعات، خبرگزاری‌ها، سایت‌ها، شبکه‌های اجتماعی، پیام‌رسان‌ها و حالا هم پیام‌رسان‌های صدامحور و در دسترس.

در دهه‌ های اخیر و در آغاز هزاره سوم میلادی عمرهای کوتاه مدیریتی در ایران اسلامی پدیده پیچیده‌ای نیست.

شاید همان اواخر قرن دهم هجری شمسی، حوالی سال‌های ۹۹۰ تا ۹۹۵ وقتی داشت جهت قبله مسجد جامع عباسی یا همان مسجد امام میدان نقش جهان اصفهان را با زاویه‌ای که امروز معلوم شده تنها ۷درجه با جهت اصلی کعبه اختلاف دارد، تعیین می‌کرد از خودش پرسیده بود این سازه …

تصاویر صفحه نخست روزنامه‌های شنبه ۴ اردیبهشت ۱۴۰۰ را ببینید.

با صدا و چهره گرم و خندان منوچهر آذری چند نسل خاطره دارند.

بای‌بسم‌ا…احترام و بزرگداشت هیأتی‌ها و اهل منبر به حاج آقا زبانزد است و دیدنی. مناجات‌خوانی‌هایش نامی‌دارند و آوازه‌ای. با حاج‌مهدی سماواتی که هم‌سخنی می‌کردم، ایشون را استادم خطاب‌کردن و از سر ادب نمی‌خواستن گفت‌وگو کنن که… فروتن و خاکی، از شوق و ذوق مخلص در هم‌سخنی باهاشون انگاری شگفتار شدن. …

شنیدن قصه زندگی پر فراز و نشیب آدم‌هایی از جنس خودمان در قاب جادویی تلویزیون آن هم در یک ماه مبارک و پر از برکت و هنگام افطار می‌تواند اتفاق خوبی باشد.

داستان بانوی با کرامتی که همه اعتبار؛ دارایی و آبرویش را به پای همسرش ریخت و یار و همراهش بود تا زمانی که در عبای همسر پیچیده و به خاک سپرده شد، افسانه‌ای از دنیای قصه‌های خیال‌انگیز نیست.

شاید از نقطه نچسب و چندشی برای ورود به بحث استفاده کردیم اما واقعا شاید مثال بیراهی هم نباشد و سینمای ایران در طول همه سال‌های فعالیتش، جز یکی دو مورد، به اندازه حضور ناگهانی یک سوسک هم در تماشاگر ترس و وحشت ایجاد نکرده است.