بازی در سكوت و بازی بدون دیالوگ، كار هر بازیگری نیست. در واقع در شرایط ویژه است كه تفاوت‌ها، رخ نشان می‌دهند. سیما تیرانداز اما در چنین شرایطی از جمله بازی در سكوت، توانایی خودش را به رخ كشیده است. او به زیبایی و با هنر تمام، از چشمان و میمیك صورتش بازی می‌گیرد و نشان می‌دهد كه به خوبی اعضای صورتش را در كنترل دارد؛ شاید به همین علت است كه در كارگردانی هم موفق بوده چون به خوبی می‌تواند كنترل اوضاع را به دست بگیرد. ویژگی مدیریتی خوب او حتی در زندگی شخصی‌اش نمود دارد كه چند حرفه مختلف را به موازات در كنار دشوارترین نقش دنیا یعنی مادر بودن جلو می‌برد.
موش توی پیت حلبی
این روزها مشغول كار تئاتر «موش توی پیت حلبی» هستم. راستش خیلی دلم برای فضای بازیگری تئاتر تنگ شده بود. درواقع طی پروسه فیلمبرداری سریال «نفس گرم» پیشنهاد كار تئاتر داشتم اما نرفتم چون نقشی كه در آن سریال داشتم به لحاظ درگیر شدنم با لهجه نقش و درآوردنش بسیار سخت بود؛ به همین خاطر ریسك نكردم حین آن كار سر پروژه دیگری بروم. تقریبا اواخر فیلمبرداری آن كار بود كه علی هاشمی برای این نمایش با من تماس گرفت. اول نپذیرفتم اما به هر حال مرا قانع كرد. حالا هم خیلی خوشحالم كه در این نمایش حضور دارم چون نه تنها دلم برای تئاتر تنگ شده بود، بلكه نقش و گروه این كار را خیلی دوست دارم.
فوق العادس 😐