نوروز در شاهنامه از ابتدا تا انتهای آن (یعنی تا زمان حمله اعراب به ایران)، توسط ایرانیان به صورت یک جشن ملی و در دوره ساسانیان به شکل یک آیین مذهبی گرامی داشته می‌شده است و با وجود این‌که بعد از حمله اعراب به ایران مدتی برگزار نشد، اما باز هم به دلیل اشتیاق ایرانیان به برپایی این آیین، تا روزگار ما باقی مانده است.