هنوز بین تهران و اردبیل در رفت و آمدم

اولین تصویری که از حسین رضا‌زاده در ذهنم مانده، مربوط به المپیک آتن است، زمانی که قهرمان جهان شد و تاجی که از برگ زیتون ساخته شده بود، روی سرش گذاشتند. شبیه شمایل قدیس‌هایی شده بود در کتاب‌های نیکوس کازانتزاکیس، اما از نوع تپلش.